รวม: ศาสนาเป็นสโมสรพิเศษหรือไม่?

คุณชอบบิสกิตไหม? ฉันชอบคุกกี้เคี้ยวหนึบๆ ที่ใส่ถั่วและช็อกโกแลต โอ้และต้องปราศจากกลูเตน สามีของฉันชอบขนมปังชนิดร่วน—กรอบ เนย และเต็มไปด้วยกลูเตน ผู้หญิงของเรามีความชอบของตัวเอง ฉันจำได้ว่าตอนที่ลูกคนโตอายุประมาณห้าขวบ เธอผ่านช่วงบิสกิต Tic Toc ของ Arnott และไม่มีอะไรจะพอใจอีกแล้ว ฉันแน่ใจว่าถ้าเราทำแบบสำรวจที่โบสถ์ในท้องถิ่นของฉันเพื่อค้นหาบิสกิตที่ดีที่สุด ฉันจะได้รับคำตอบที่หลากหลาย ทีนี้ลองนึกดูว่าถ้าฉันจะแนะนำแบบสำรวจนี้เพื่อระบุบิสกิตที่ชนะ 

ดาวแห่งขนมหวานนี้จะถูกแยกออกจากการแข่งขันและยกระดับ

เหนือบิสกิตอื่น ๆ ทั้งหมด “บิสกิตชิ้นเดียวที่จะปกครองพวกเขาทั้งหมด” เราจะทำให้ผู้ชนะนี้เป็นบิสกิตชนิดเดียวที่ได้รับอนุญาตให้นำไปเลี้ยงอาหารกลางวันและการชุมนุมในโบสถ์ ย่อมมีความขุ่นเคือง เรากล้าดียังไงที่ทำให้บิสกิตชิ้นนี้เป็นขนมหวานสุดเอ็กซ์คลูซีฟ! แล้วความอร่อยอื่นๆ ล่ะ? ไม่มีที่สำหรับพวกเขาบนโต๊ะอาหารมื้อกลางวันของคริสตจักรหรือ? พวกเขาไม่ได้เป็นเจ้าของอีกต่อไป?

ยอมรับเถอะว่าฉันออกจะงี่เง่านิดหน่อย แต่ฉันอยากจะพูดเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของและผลพลอยได้อย่างหนึ่งที่บางครั้งยึดติดกับการเป็นเจ้าของ: ความพิเศษ

คุณเคยคิดไหมว่าความปรารถนาที่จะเป็นเจ้าของ—การเป็นที่ยอมรับ—เราสามารถตั้งกำแพงบางอย่างที่ค่อนข้างพิเศษได้? ยิ่งมีเกณฑ์มากเท่าไรก็ยิ่งประสานตำแหน่งและตัวตนของเราในกลุ่มนี้มากขึ้นเท่านั้น กำแพงแห่งความพิเศษก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น พิจารณาสักครู่ เป็นสมาชิกในคลับใด ๆ มักจะมีเงื่อนไขที่คุณต้องยอมรับก่อนเข้าร่วม สิ่งนี้สามารถสร้างความรู้สึกเป็นเจ้าของและมิตรภาพที่แข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม หากคุณเบี่ยงเบนจากเงื่อนไขเหล่านี้ คุณมักจะถูกไล่ออก นี่คือสิ่งที่ทำให้สโมสรเป็นเอกสิทธิ์

เมื่อคุณพิจารณาผู้คนที่คุณไปรวมตัวกันทุกวันสะบาโต คุณเห็นด้วยหรือไม่ว่าสถานที่สักการะของคุณ (ศาสนาของคุณ) เป็นเอกสิทธิ์

ก้าวไปอีกขั้น คุณเชื่อว่าพระเจ้าเป็นเอกสิทธิ์หรือไม่?

วิธีที่คุณตอบคำถามนั้นไม่เพียงแต่กำหนดวิธีที่คุณมองพระเจ้าเท่านั้น แต่ที่สำคัญที่สุดคือวิธีที่คุณปฏิบัติต่อผู้ที่ไม่เหมือนคุณ 

ลองมาดูบางคนที่ “ไม่สามารถ” เป็นประชากรของพระเจ้าได้

—คนที่เคยถูกกีดกันทางศาสนาตามกฎที่พบในเฉลยธรรมบัญญัติ 23:1 NIV ระบุว่า “ใครก็ตามที่ถูกบดขยี้หรือตัดจนผอมแห้งไม่สามารถเข้าไปในที่ชุมนุมขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้” CEV กล่าวอย่างชัดเจนยิ่งขึ้นว่า: “หากอวัยวะส่วนตัวของผู้ชายถูกบดขยี้หรือถูกตัดออก เขาจะไม่สามารถเป็นของประชาชนของพระเจ้าได้อย่างสมบูรณ์”

มาระบุประเภทของบุคคลที่ไม่รวมอยู่ในเฉลยธรรมบัญญัติ 23:1 นี่หมายถึงขันทีใช่ไหม? ดังนั้น ตามพระคัมภีร์แล้ว ขันทีจึงไม่สามารถเป็นสมาชิกได้อย่างสมบูรณ์ เขาถูกกีดกันจากคนของพระเจ้า แต่ในกิจการบทที่ 8:26–40 เราค้นพบเรื่องราวที่ค่อนข้างน่าสนใจเกี่ยวกับขันทีผู้มาเยือนกรุงเยรูซาเล็ม

ในบ้านของเขา ขันทีคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ศาลที่ดูแลคลังสมบัติทั้งหมดของควีนแคนเดซ ขันทีเป็น “คน” ในประเทศของเขา สิ่งหนึ่งที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ในข้อนี้คือเขาเป็นขันทีและไม่เคยเปิดเผยชื่อของเขา เขาถูกเรียกว่าขันทีห้าครั้งแทน ตอนนี้ ในกรณีที่ผมยังอธิบายไม่ชัดเจนพอ ขันทีผู้นี้ซึ่งไม่มีชื่อหรือไม่สามารถเป็นประชากรของพระเจ้าตามเฉลยธรรมบัญญัติ 23:1 ได้มาที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อนมัสการ (ดูกิจการ 8:27)

คุณเห็นความตึงเครียดในเรื่องนี้หรือไม่? ผู้ฟังเดิมคงจะรู้สึกได้ เขา (ขันที) ไปทำอะไรที่นั่น? เขาไม่ใช่พวกเรา เขาแตกต่าง ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม เสื้อผ้า และความเป็นชายของเขาแตกต่างกันทั้งหมด และ “กฎหมายของเรา” ระบุว่าเขา (ในฐานะขันที) ไม่ได้รับการต้อนรับในหมู่คนของเรา 

Credit : สล็อตเว็บตรง