ภาพวาดโดย Ian Fairweather เป็นส่วนหนึ่งของนิทรรศการการสำรวจศิลปะออสเตรเลียทุกครั้งตั้งแต่ นิทรรศการ Whitechapelในปี 1961 เขาได้รับการกล่าวถึงในฐานะบุคคลสำคัญในการวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ศิลปะออสเตรเลียแต่ละครั้งตั้งแต่Australian Painting ของ Bernard Smith ในปี 1962 ภาพวาดของเขาถูกรวบรวมไว้ใน หอศิลป์แห่งชาติออสเตรเลีย หอศิลป์ของรัฐทุกแห่ง และศูนย์ภูมิภาคบางแห่ง เขาเป็นหัวข้อของเอกสารโดย Murray Bail
รวมถึงหัวข้อของนิทรรศการการสำรวจที่สำคัญหลายรายการ
แต่ข้อสรุปที่แคลร์ โรเบิร์ตส์นำมาใช้ในการตรวจสอบงานศิลปะและแนวคิดของแฟร์เวเธอร์อย่างถี่ถ้วนนี้คือเขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นศิลปินชาวออสเตรเลีย นี่ไม่ใช่เพียงเพราะนิสัยที่ไม่ดีของออสเตรเลียที่จะอ้างว่าใครก็ตามที่ใช้เวลาที่นี่เป็นส่วนหนึ่งของเรา
Fairweather ผู้ซึ่งเกิดในสกอตแลนด์และเติบโตบนเกาะ Jersey ไปเยือนออสเตรเลียเป็นครั้งแรกในช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 40 แต่ในปี 1950 เขาได้สร้างเพิงบนเกาะ Bribie ของรัฐควีนส์แลนด์ซึ่งเขาอาศัยและทาสีจนกระทั่งเสียชีวิตในปี 1974
Fairweather และศิลปะจีน
หนังสือเล่มก่อนหน้าของ Roberts เกี่ยวกับ Fairweather, Ian Fairweather: ชีวิตในจดหมายเขียนร่วมกับ John Thompson เป็นงานวิจัยเบื้องหลังสำหรับการศึกษาชีวิต ความสัมพันธ์ และการแสวงหาความหมายอย่างต่อเนื่องของศิลปิน แหล่งข้อมูลสำคัญอื่น ๆ ได้แก่ หนังสือที่เขาอ่านและเห็นคุณค่าตลอดชีวิตของเขา
สิ่งที่แตกต่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของ Fairweather คือทุนการศึกษาของเธอทั้งภาษาจีนกลางและศิลปะร่วมสมัย ผลที่ตามมาคือ Roberts ได้รับมอบหมายให้ตรวจสอบงานของ Fairweather ในบริบทของความเข้าใจอันแปลกประหลาดของเขาเกี่ยวกับวรรณกรรมจีนและภาษาคลาสสิก
เธอตั้งข้อสังเกตว่าในขณะที่นักวิจารณ์หลายคนเรียกสิ่งนี้ว่าเป็นงานวิชาการที่สำคัญ แต่ควรอธิบายว่าเป็นการฝึกฝนในการสำรวจเชิงสร้างสรรค์ด้วยคำพูดของเธอเองว่า
เอียน แฟร์เวเธอร์ไปเยือนจีนครั้งแรกในปี 2472 เขาจากไปครั้งสุดท้ายในช่วงที่สงครามกำลังจะเกิดขึ้นกับญี่ปุ่นในปี 2479 อย่างไรก็ตาม แนวคิดของจีน โดยเฉพาะลัทธิเต๋า
และพุทธศาสนายังคงมีอิทธิพลต่องานศิลปะของเขาไปตลอดชีวิต
Fairweather น่าจะอธิบายได้ดีที่สุดว่าเป็นนักเดินทางชาวอังกฤษที่พเนจรในประเพณีอาณานิคมของจักรวรรดิเก่า เมื่อหอศิลป์แห่งรัฐเซาท์ออสเตรเลียขอให้เขาเสนอชื่อศิลปินที่มีอิทธิพลต่อเขามากที่สุด เขาอ้างว่าเป็น “ศิษย์ของเทอร์เนอร์” ซึ่งเป็นศิลปินชาวอังกฤษส่วนใหญ่ในบรรดาศิลปินในศตวรรษที่ 19
ชีวิตของเขามีเครื่องหมายหรือรอยแผลเป็นของจักรวรรดิอังกฤษ เขาเกิดในสกอตแลนด์ เป็นลูกชายคนที่เก้าของแพทย์ใน Indian Medical Service เมื่อเขาอายุได้หกเดือน พ่อแม่ของเขากลับไปอินเดีย ทิ้งทารกไว้ในความดูแลของทวด เขาไม่ได้เห็นพ่อแม่ของเขาในอีกสิบปีข้างหน้า ความคาดหวังในหน้าที่การงานและครอบครัวทำให้เขาเข้าร่วมกองทัพอังกฤษ แต่ในปี 1914 เขาถูกจับโดยชาวเยอรมันและกลายเป็นเชลยศึก
มันอยู่ในห้องสมุดของค่าย PoW ที่เขาพบหนังสือเกี่ยวกับศิลปะจีนและญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก หลังสงครามโลก เขาศึกษาศิลปะที่สเลดภายใต้การดูแลของเฮนรี ท็องส์ และจากนั้นก็เร่ร่อนไปยังแคนาดา จีน บาหลี ออสเตรเลีย ฟิลิปปินส์ และอินเดีย
ตลอดชีวิตของเขา Fairweather ดูเหมือนจะเสี่ยงกับคนบ้ากับความปลอดภัยส่วนบุคคลของเขา แต่ก็ได้รับการช่วยเหลือโดยบังเอิญเสมอ เขาพบบ้านที่เกาะ Bribie ในที่สุดในปี 1948 โดยบังเอิญ เมื่อเรือใบที่หลุดลุ่ยของเขาชนเขาที่นั่น แต่ก็ไม่ได้กลับมาจนกระทั่งหลังจากการผจญภัยที่โด่งดังที่สุดของเขา
นั่นคือในปี 1952 เมื่อเขาพยายามล่องเรือไปทางตะวันตกเฉียงเหนือจากเมืองดาร์วินในแพที่สร้างขึ้นเองและจมลงไปในทะเล เรื่องราวส่วนใหญ่เกี่ยวกับชีวิตของ Fairweather ให้รายละเอียดมากมายเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ แต่ Roberts สรุปไว้ในย่อหน้าเดียว ไม่จำเป็นต้องเดินในเส้นทางที่ดี
บทสรุปของเธอคือ Fairweather เป็นศิลปินที่ไม่มีชนชาติใดเลยนอกจากเดินตามเส้นทางของตัวเองและพเนจรเพื่อความจริง ความจริงนั้นอาจถูกถักทอผ่านข้อความ – ในคำอธิบายของชายหนุ่มที่จมอยู่ในหิมะถล่มในสวิตเซอร์แลนด์และรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับภูเขา กะลาสีที่อยากอยู่กับทะเล และชายชราที่สัมผัสกับสิ่งต่างๆ อาศัยอยู่บนเกาะนอกชายฝั่งควีนส์แลนด์
หนังสือที่แฟร์เวเธอร์ชื่นชอบมากที่สุดเล่มหนึ่งคือThe Flight of the Dragon ของ Laurence Binyon: an Essay on the Theory and Practice of Art in China and Japan โดยอ้างอิงจากต้นฉบับ (1914) บิยอน เขียน:
ศิลปินต้องเจาะลงไปใต้แง่มุมของโลกเพื่อไขว่คว้าและตัวเขาเองถูกครอบงำด้วยจิตวิญญาณแห่งจักรวาลที่ยิ่งใหญ่ซึ่งกำหนดกระแสแห่งชีวิตให้เคลื่อนไหว”
ฉันสงสัยอย่างยิ่งว่า Fairweather จะมองว่าแนวคิดในการอ้างว่างานศิลปะของเขาเป็นของประเทศใดประเทศหนึ่งหรือรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งนั้นไม่เกี่ยวข้อง
เว็บแท้ / ดัมมี่ออนไลน์
